Συζήτηση στο Δικαστήριο της παραπομπής μετά από αναίρεση. Η έκταση της αναίρεσης προκύπτει από το συγκεκριμένο περιεχόμενο της αναιρετικής απόφασης ανεξαρτήτως του χαρακτηρισμού της ως ολικής ή μερικής. Παραδεκτή άσκηση προσθέτων λόγων έφεσης μετά την έκδοση της αρειοπαγιτικής απόφασης. Κατόπιν δημοσίευσης της απόφασης που κηρύσσει την πτώχευση, ο πτωχός δεν νομιμοποιείται ενεργητικά ή παθητικά στις ήδη εκκρεμείς ή τις νέες δίκες που ανοίγονται στο μετέπειτα χρονικό διάστημα και αφορούν την πτωχευτική περιουσία, αλλά στις δίκες αυτές νομιμοποιείται να μετέχει πια ως μη δικαιούχος διάδικος ο σύνδικος της πτώχευσης. Σφάλμα του πρωτοβαθμίου Δικαστηρίου που δέχθηκε ότι η ενάγουσα νομιμοποιείτο ενεργητικά στην ενώπιόν του δίκη, αν και κατά την διάρκειά της τέθηκε σε πτώχευση, και ανεπίτρεπτα η σχετική δίκη συνεχίσθηκε από το σύνδικο της πτώχευσης επ’ ονόματι της πτωχής και όχι στο όνομα του ιδίου. Σύμβαση εκχώρησης απαίτησης. Μετά την αναγγελία της σύμβασης εκχώρησης στον οφειλέτη, αποκλειστικός δικαιούχος της εκχωρηθείσας απαίτησης και ενεργητικά νομιμοποιούμενος πλέον να ασκήσει αγωγή κατά του οφειλέτη είναι ο εκδοχέας και όχι ο εκχωρητής. Κακώς το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο δέχθηκε ότι η αρχικώς ενάγουσα εταιρεία (πτωχή) ήταν φορέας των επίδικων απαιτήσεων. Δέχεται έφεση και προσθέτους λόγους, εξαφανίζει την πρωτοβάθμια απόφαση και απορρίπτει την αγωγή.
