Αναγνωριστική αγωγή του άρθρου 6 § 2 του ν. 2664/1998, αρνητική αναγνωριστική αγωγή κυριότητας και αγωγή αναγνωριστική της ακυρότητας συμβολαιογραφικών πράξεων. Παραδεκτή σώρευση αυτών. Υλική αναρμοδιότητα του δικάζοντος Δικαστηρίου για μία εξ αυτών. Μη νόμιμη η αγωγή που κατ’ αρχήν έπρεπε να χωρισθεί και να παραπεμφθεί στο υλικά αρμόδιο Δικαστήριο. Απόρριψή της ως τέτοιας καθώς ο χωρισμός της και η παραπομπή της μόνον έξοδα και καθυστερήσεις θα επέφεραν. Επίκληση από τον ενάγοντα – εκκαλούντα άτυπης δωρεάς του ενδίκου ακινήτου από τον πατέρα του και διενέργειας πράξεων νομής από τον ίδιο έκτοτε και μέχρι την λειτουργία Κτηματολογίου για την περιοχή. Δεν απεδείχθη η διενέργεια τέτοιων πράξεων ούτε από τον ενάγοντα – εκκαλούντα ούτε από τους δικαιοπαρόχους του. Οι δικαστικές αποφάσεις που επικαλείται ο ενάγων – εκκαλών δεν σχετίζονται με το ένδικο ακίνητο, ενώ ο ίδιος με προτάσεις που κατέθεσε στο πλαίσιο άλλης δικαστικής διένεξης υποστηρίζει ότι του ανήκει μέρος μόνον του επίδικου ακινήτου. Απεδείχθησαν πράξεις νομής δίχως όχληση και επί σειρά ετών διενεργηθείσες από τον άμεσο δικαιοπάροχο της πρώτης εναγόμενης – εφεσίβλητης, ο οποίος έτσι, εκτός από τον αποδεδειγμένο παράγωγο τρόπο, απέκτησε κυριότητα και με έκτακτη χρησικτησία και ο οποίος αποτελεί απώτερο δικαιοπάροχο της δεύτερης εναγόμενης – εφεσίβλητης. Ορθώς έκρινε κατ’ αποτέλεσμα το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο. Αντικατάσταση αιτιολογιών κατ’ άρθρο 534 ΚΠολΔ. Απορρίπτει την έφεση.
