Αίτηση περί υποχρέωσης δημόσιας κατάθεσης συντηρητικώς κατασχεμένων χρημάτων. Διαδικασία ασφαλιστικών μέτρων. Από τη ratio της διάταξης που προβλέπει την ανωτέρω υποχρέωση (άρθρο 716 § 3 ΚΠολΔ) προκύπτει ότι αυτή έχει τεθεί από το νομοθέτη για την προστασία του κατασχόντος δανειστή και όχι του καθ’ ου η κατάσχεση οφειλέτη των κατασχεμένων καθώς και για την προστασία άλλων δανειστών που μπορεί να επιθυμούν και να επιδιώξουν την κατάσχεση των ίδιων απαιτήσεων. Η αίτηση πρέπει να απορριφθεί, αφού δεν δικαιολογείται στο πρόσωπο της αιτούσας έννομο συμφέρον για την υποβολή της, εφόσον αυτή αφενός αποτελεί την καθ’ ης η συντηρητική κατάσχεση – οφειλέτρια των κατασχεμένων χρημάτων και όχι την κατασχούσα – δανείστρια, και αφετέρου η ίδια δεν έχει επιβάλει ούτε πρόκειται να επιβάλει συντηρητική κατάσχεση επί των επίδικων χρηματικών απαιτήσεων επειδή τούτες τυγχάνουν δικές της. Η διασφάλιση της αιτούσας εξάλλου επιτυγχάνεται και με τη δέσμευση των επίμαχων χρημάτων σε τράπεζες η οποία προέκυψε από την επισκόπηση της δικογραφίας. Απορρίπτει την αίτηση.
