Αναίρεση. Επανάληψη της συζήτησής της κατ’ άρθρο 307 ΚΠολΔ. Ερημοδικία ενός εκ των αναιρεσιβλήτων. Δικάζεται σα να ήταν παρών. Άσκηση αναίρεσης μόνον κατά τελεσιδίκων αποφάσεων. Γνήσια και καταχρηστική προθεσμία αυτής. Κατ’ αντιμωλία οριστική απόφαση πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου. Για να καταστεί τελεσίδικη και άρα να προσβάλλεται με αναίρεση πρέπει να παρέλθει η προθεσμία άσκησης έφεσης (γνήσια ή καταχρηστική). Επίκληση επίδοσης της αναιρεσιβαλλόμενης απόφασης από τον αναιρεσείοντα και έναν εκ των αναιρεσιβλήτων. Αποδεικνύει ότι η απόφαση κατέστη τελεσίδικη μετά την παρέλευση της γνήσιας προθεσμίας της έφεσης μόνον ως προς τον τελευταίο ενόψει του ότι υφίσταται μεταξύ των αναιρεσιβλήτων δεσμός απλής ομοδικίας. Ως προς τους λοιπούς αναιρεσιβλήτους που δεν επικαλούνται επίδοση της αναιρεσιβαλλόμενης, αυτή κατέστη τελεσίδικη μετά την παρέλευση της καταχρηστικής προθεσμίας της έφεσης, η οποία επήλθε σε χρόνο μεταγενέστερο της άσκησης της αναίρεσης. Απαράδεκτη συνεπώς η αναίρεση ως προς εκείνους καθώς στρέφεται κατά μη τελεσίδικης απόφασης. Τεκμήριο αθωότητας. Το πολιτικό Δικαστήριο έχει υποχρέωση συνεκτίμησης της αθωωτικής ποινικής απόφασης, όμως η υποχρέωση αυτή δεν ισοδυναμεί με δέσμευσή του από την αθωωτική αυτή απόφαση. Δεν υπήρξε παραβίαση του τεκμηρίου που να θεμελιώνει τον αναιρετικό λόγο του άρθρου 559 αρ. 1 ΚΠολΔ. Αοριστία και σε κάθε περίπτωση αβασιμότητα του εκ του άρθρου 559 αρ. 19 ΚΠολΔ λόγου αναίρεσης. Αναιρετικός λόγος του άρθρου 559 αρ. 11 περ. γˊ ΚΠολΔ. Για τη θεμελίωσή του δεν αρκεί να μη γίνεται ειδική μνεία σε όλα τα αποδεικτικά μέσα και χωριστή αξιολόγηση καθενός εξ αυτών, αλλά πρέπει να καταλείπεται αμφιβολία ότι δεν ελήφθησαν υπ’ όψιν όλες οι αποδείξεις που όφειλε το Δικαστήριο να λάβει υπ’ όψιν. Έκθεση πραγματογνωμοσύνης. Εκτιμάται ελεύθερα από το Δικαστήριο οπότε αυτό δεν υποχρεούται να τη μνημονεύσει και να την αξιολογήσει ιδιαίτερα ούτε να αιτιολογήσει το πώς την εκτίμησε. Έμμεση αμφισβήτηση μέσω των λόγων αναίρεσης των παραδοχών του Δικαστηρίου της ουσίας σε σχέση με την εκτίμηση των αποδείξεων. Απαράδεκτο. Απορρίπτει την αναίρεση.
Powered By EmbedPress